Ο Τιμόν αγωνίζεται για τη θέση του: Το δικαστήριο ενισχύει τα δικαιώματα των φοιτητών του διαβήτη

Ο Τιμόν αγωνίζεται για τη θέση του: Το δικαστήριο ενισχύει τα δικαιώματα των φοιτητών του διαβήτη

Vegesack, Deutschland - Η σχολική κοινότητα στο Bremen-Burglesum έχει κλονίσει ένα τραγικό περιστατικό: ο Timon Walczak, 13χρονος φοιτητής, αποκλείστηκε από ένα σημαντικό σχολικό ταξίδι στο Heidepark. Ο Timon πάσχει από διαβήτη τύπου 1 για πέντε χρόνια, μια ασθένεια που έχει ήδη διαγνωστεί στην τρίτη τάξη. Πρώτα έλαβε υποστήριξη από έναν βοηθό που τον βοήθησε να εισαγάγει ινσουλίνη. Εν τω μεταξύ, έχει κυριαρχήσει αυτό το έργο ανεξάρτητα και υπεύθυνα από τότε που βρίσκεται στην πέμπτη τάξη. Αλλά παρά τις προσπάθειές του, η συμμετοχή του απορρίφθηκε στο ταξίδι, το οποίο η μητέρα του, Joanna Walczak, τίναξε. Αυτό δημιουργεί ερωτήσεις που υπερβαίνουν την ατομική περίπτωση.

Το σχολείο δικαιολόγησε τον αποκλεισμό με ανησυχίες σχετικά με τη συμπεριφορά του Τιμόν σε κρίσιμες καταστάσεις και την ανάγκη να δημιουργηθεί μια ασφαλής βάση για τις σχολικές δραστηριότητες. Χωρίς την τεχνική αξιολόγηση του υγειονομικού τμήματος, η σχολική διοίκηση είδε τον εαυτό του να μην μπορεί να αναλάβει την ευθύνη. Τέτοιες αποφάσεις οδηγούν σε αβεβαιότητα όχι μόνο για τους πληγέντες φοιτητές, αλλά και για τις οικογένειές τους. "Πριν από δύο χρόνια, ο Timon έλαβε μέρος σε ένα σχολικό ταξίδι που διαρκεί αρκετές ημέρες", τονίζει ο Walczak, γεγονός που κάνει την τρέχουσα κατάσταση να φαίνεται ακόμα πιο τραγική.

Συμπερίληψη στην καθημερινή σχολική ζωή

Αλλά αυτό δεν είναι μια απομονωμένη περίπτωση. Ο αριθμός των παιδιών και των εφήβων με διαβήτη τύπου 1 στη Γερμανία αυξάνεται συνεχώς: Περίπου 3.000 πληγέντες άτομα ηλικίας κάτω των 18 ετών αναπτύσσονται νέα ετησίως. Αυτό δημιουργεί σημαντικές προκλήσεις. Επομένως, οι ειδικοί απαιτούν μια εθνική ρύθμιση για την υποστήριξη των παιδιών χρόνιων άρρωστων σε κέντρα φροντίδας και σχολεία. Ο καθηγητής Δρ Med. Βαπτιστής Gallwitz και Dr. Med. Ο Jens Kröger υποστηρίζει ότι τα μαθήματα κατάρτισης για επιβλέποντες και εκπαιδευτικούς θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη μείωση των φόβων και να ξεπεράσουν τις αβεβαιότητες. Η ανάγκη για τέτοια κατάρτιση είναι υψηλή: σε 80% των περιπτώσεων στα κέντρα ημερήσιας φροντίδας και το 70% στα σχολεία, η χρηματοδότηση γίνεται μέσω δωρεών ή εθελοντικής υποστήριξης, η οποία μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα της κατάρτισης.

Ο Timon και οι γονείς του υπέβαλαν καταγγελία στον γερουσιαστή για τα παιδιά και την εκπαίδευση κατά της απόφασης του σχολείου και ζήτησαν αγωγή εναντίον του δήμου της Βρέμης στο διοικητικό δικαστήριο. Στη συνέχεια, το δικαστήριο άνοιξε την απόφαση του σχολείου. Διαπίστωσε ότι ο Timon είχε το δικαίωμα να συμμετάσχει σε εξωσχολικά γεγονότα, τα οποία έφεραν τη σχολική διοίκηση για να επιθεωρήσουν. Τώρα το σχολείο έχει λάβει συστάσεις για δράση από τη γερουσιαστική αρχή και ενημερώνει την οικογένεια ότι η συμμετοχή του Timon σε άλλες δραστηριότητες θα είναι κατ 'αρχήν δυνατή στο μέλλον.

Μια πρόκληση για την κοινωνία στο σύνολό της

Όπως δείχνει η κατάσταση στη Βρέμη, υπάρχουν σημαντικά προβλήματα συμμετοχής για παιδιά και εφήβους με διαβήτη τύπου 1. Σύμφωνα με έρευνα, πάνω από 7000 παιδιά με αυτή την ασθένεια μόνο. Συχνά, όπως και στην περίπτωση του Τιμόν, όσοι επηρεάζονται μπορούν να συμμετάσχουν μόνο στην κοινωνική ζωή σε περιορισμένο βαθμό. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το δικαίωμα στην ανεπιφύλακτη συμμετοχή, η οποία είναι εγγυημένη από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Αναπηριών και τον Ομοσπονδιακό Νόμο περί Συμμετοχής (BTHG).

Οι γονείς αναφέρουν δυσκολίες και ανεπάρκειες στη χορήγηση βοήθειας. Συχνά συμβάλλουν στα προβλήματα συμμετοχής μέσω της παρουσίας ή του καθήκοντος, το οποίο μακροπρόθεσμα αντιπροσωπεύει ένα τεράστιο βάρος. Η πολύπλοκη εφαρμογή για υποστήριξη και έλλειψη διαφάνειας συνεργάζεται επίσης την κατάσταση. Πολλοί γονείς ζητούν από την επείγουσα ανάγκη για εκπαίδευση για τους εκπαιδευτικούς να ασχολούνται με παιδιά που έχουν διαβήτη τύπου 1.

Παραμένει να ελπίζουμε ότι τα γεγονότα γύρω από τον Timon Walczak θα εξασφαλίσουν μια επανεξέταση στο σχολικό τοπίο και ένα σημαντικό βήμα προς μια περιεκτική και δίκαιη εκπαίδευση για όλα τα παιδιά με χρόνιες ασθένειες.