Το Βερολίνο προηγείται με λωρίδες λεωφορείων – αλλά πού είναι η πρόοδος;

Το Βερολίνο προηγείται με λωρίδες λεωφορείων – αλλά πού είναι η πρόοδος;

Λεωφορεία στο δρόμο—τι γίνεται με τις λωρίδες λεωφορείων στις γερμανικές πόλεις; Μια τρέχουσα σύγκριση πόλεων δείχνει ότι το Βερολίνο, με εντυπωσιακές λωρίδες λεωφορείων 121 χιλιομέτρων, έχει το υψηλότερο ποσοστό ειδικών λωρίδων στη Γερμανία. Αυτό αντιστοιχεί περίπου στο 2,3% του συνόλου του οδικού δικτύου. Αυτό προκύπτει από μια μελέτη της German Environmental Aid (DUH), η οποία συνέλεξε δεδομένα σε 40 πόλεις. Στη δεύτερη και τρίτη θέση ακολουθούν Άαχεν και Μάιντς, αμφότερες με μερίδιο 1,4%. Το Μόναχο και το Αμβούργο πλησιάζουν επίσης και δείχνουν ότι οι λωρίδες λεωφορείων είναι πολύ δημοφιλείς σε πολλές πόλεις.

Τι γίνεται όμως με τις άλλες πόλεις; Μόνο πέντε από τις 40 τοποθεσίες που συμμετείχαν στην έρευνα μπόρεσαν να δεσμεύσουν περισσότερο από το 1% του οδικού τους δικτύου για λεωφορειακές λωρίδες. Αντίθετα, πόλεις όπως το Halle (Saale), το Krefeld, το Magdeburg και το Oberhausen δεν έχουν καν λωρίδες λεωφορείων. Ο Jürgen Resch, ο ομοσπονδιακός διευθύνων σύμβουλος του DUH, έχει ασκήσει δριμεία κριτική στο μικρό ποσοστό των λωρίδων λεωφορείων στις περισσότερες μεγάλες πόλεις. Σημειώνει ότι οι αναδυόμενες λωρίδες λεωφορείων είναι μια οικονομικά αποδοτική και άμεσα αποτελεσματική λύση για την αποφυγή κυκλοφοριακής συμφόρησης και καθυστερήσεων στα λεωφορεία, που όχι μόνο οδηγούν σε χειρότερη ποιότητα αέρα αλλά και υψηλότερες εκπομπές CO2.

Κριτική και έλλειψη δράσης

Στο Βερολίνο, η Γερουσία δεν σχεδιάζει επιπλέον λωρίδες λεωφορείων παρά την αλλαγή του νόμου που θα διευκόλυνε τη δημιουργία νέων λεωφορειακών λωρίδων. Αυτό οδήγησε σε δυσαρέσκεια στο SPD στην επιτροπή μεταφορών. Το CDU, από την άλλη πλευρά, υποστηρίζει ότι οι λωρίδες λεωφορείων θα καταλάμβαναν χώρο για άλλους χρήστες του δρόμου, γεγονός που τροφοδοτεί περαιτέρω τη συζήτηση. Πόλεις όπως η Κολωνία, η Στουτγάρδη και η Βρέμη δεν έχουν επίσης ορίσει νέες λωρίδες λεωφορείων, γεγονός που αυξάνει την πίεση στους υπεύθυνους για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Μια άλλη ανησυχία είναι η χρήση των υφιστάμενων λεωφορειακών λωρίδων. Αυτά συχνά απελευθερώνονται για άλλους τύπους κυκλοφορίας είτε σε συγκεκριμένη ώρα είτε μέσω πρόσθετων πινακίδων, γεγονός που αυξάνει την προσπάθεια ελέγχου. Επιπλέον, οι λωρίδες λεωφορείων χρησιμοποιούνται συχνά ή σταθμεύουν από μηχανοκίνητα οχήματα, γεγονός που μειώνει σημαντικά την αποτελεσματικότητα αυτών των ειδικών λωρίδων. Μια θετική τάση, ωστόσο, είναι ότι πολλές πόλεις χρησιμοποιούν ολοένα και περισσότερο αλλαγή προτεραιότητας για λεωφορεία στα φανάρια προκειμένου να συντομεύσουν τους χρόνους ταξιδιού.

Εναλλακτικές και μελλοντικές προσεγγίσεις

Ένα παράδειγμα πιο δημιουργικής προσέγγισης είναι το Ντίσελντορφ, όπου η πόλη σχεδιάζει να βασιστεί περισσότερο σε μικτές λύσεις. Το Μόναχο, από την άλλη πλευρά, επιδιώκει την ενοποίηση των δρομολογίων λεωφορείων σε κεντρικά δρομολόγια και έχει αυξήσει τη συχνότητα προκειμένου να βελτιώσει τις συνδέσεις. Αυτές οι προσεγγίσεις δείχνουν ότι δεν υπάρχει μόνο έλλειψη λεωφορειακών λωρίδων, αλλά και καινοτόμες ιδέες για τη βελτίωση των τοπικών μεταφορών.

Ο διάλογος για το μέλλον των μεταφορών με λεωφορεία στις γερμανικές πόλεις δεν πρέπει ποτέ να τελειώσει, γιατί τελικά η κινητικότητα πολλών πολιτών εξαρτάται από αυτές τις αποφάσεις. Μένει να δούμε πώς θα ανταποκριθούν οι πόλεις στις τρέχουσες προκλήσεις και αν θα παρουσιαστούν σύντομα νέες λύσεις.